Fizani ömrüm Şiiri - İsmail Koca

Kışım gelse ocak tütmez ateş yok
Tipi boran karlar yağar başıma
Çığ düşmüş yoluma açmaya can yok
Buz tutmuş ekmeğim çalmaz aşıma

Baharım gelirse çiçeğim açmaz
Dolu vurur cana yağmurum yağmaz
Çöle döner bahçem yaram sağalmaz
Gülün dalı nazik yükü taşıma

Yazım gelse beden yanmaz güneşte
Işığımı arar bulamam düşte
Ormanım yanarken su akmaz peşte
Temmuzda ayazım yeller haşim´a

Sonbaharım gelse yürekte hazan
Yaprak solmuş yoktur defteri yazan
Toprak almaz kimdir mezarı kazan
Kirpiğim küskündür hilal kaşıma

Fizani içmeden sarhoş mu oldu
Dünya derdiyle mi yürek yoruldu
Hayatın bahane aşkın yoğruldu
İnsanı kâmile ersem yaşıma