Fîzan Şiiri - Yıldıray Coşkun

"iki dudak arasında başlar fîzan" -feyz kariha-

Gençtim geçirmez yollardan geçtim
Gençtim geçimsiz zamana geçtim

Doru atlar deli taylar sürdüm aşkına
Nalında tozunda terinde soluksuz arzularla
Koştular
Koştular
Zamana karşı zamanla yarıştılar
Köstebeklerin oynaştığı düzlerle boğuştular
Yerle bir oldu hendekleri aşanlar

Bileklerinde kırıldı dileklerim

Yürüdü solumda sağ kalanlar
Yürüdü rüzgara yar olanlar
Gençtim
Kendime kendimden geçtim

Yoruldum
Açtım ellerimi ellerini diledim
Kapatıp gözlerimi dinledim ayak seslerimi
Benden gidenlere sallanan el benim değildi

Gittikçe gelen gelgitlerle bilendim
Bildirenden bi haber
Bilendim
Lakin
Kağıtlar ötesini kesemedi direncim

Kurşun döktü kalem
Altından geçtim
Yokluğun yok olduğu sonsuzluktu zaman
Neresinden dönsem yine geçmişe geçtim

Başlamak bitirmektir doğduğun gün hayatı
Bitirdiğin gün başlar sonsuzluğun zamanı
İş ki kalbine ölümü giydir
Çelik zırhlı kalpler! için yaşasın şiir
...