Haydi uzat elini
Tut ellerimi
Bir kibrit çak,
Eğer geçerse seni düşlemeden geçen bir gün
Yak gitsin bu bedeni...
Çek bir sandalye otur
Yüreğimin orta yerine, kadınım!
Seyreyle kömür gözlerinle
Seni nasıl sevdiğimi...
Kim bilirdi böyle
Kürsüden bağıra bileceğimi?
Tanıdığım gün seni,daha dün gibi
Fiyaka-sız gömlek gibi,
Sarayım mahrem yerlerini...
Maksadım sevişmek değil, kadınım!
Kem gözlerden, korumak seni...
Kayıt Tarihi : 6.4.2015 20:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yılmaz 11](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/06/fiyakasiz-gomlek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!