Fiyakalı Islıklar Şiiri - Ali Havan

Hırçın rüzgâr estikçe kamçılanır suratım
Üşüyen ellerime yetmez hafif kışlıklar
Türkülü yürekleri sarmaktır tek muradım
Dudak terennümüdür fiyakalı ıslıklar

Bu mevsimde gökyüzü sadece hüzün eler
Keder tipiye döner kar ile örtülür dam
Caddelerde kovalar birbirini gölgeler
Tenhada beni bulur yalnızlık sırılsıklam

Kasvet yüklü bulutlar geceye hicran taşır
Her yağmur sevgiliye yazılmış ıslak mektup
Damlalar sızı olup ruhumuza ulaşır
Dinmesini bekleriz bir kenarında oturup

Güneş yüzünü saklar şafaklarda tüldür sis
Sancılı saatlerde ürperir tüm hastalar
Dakikalar yorulur geçmeyen zaman hasis
Geceler içimize farklı bir korku salar

Günler yorulur uzun gecelerde nihayet
Kaç göğüste sıkışıp kalır yorgun çığlıklar
Plaklarda nihavent şarkılar yoksa şayet
Gözyaşlarıyla başlar hüzünlü ayrılıklar
İstanbul/2020