Leblebi tozu yiyip ıslık çalan çocuklardık
İyi, kötü, çirkin olurduk dudaklarımızı büzerek
Jilet keskinliğinde sabah
Kulakları kavlatan rüzgar
Isındı ıssız sokaklar fiyakalı ıslığımla
La Gomera halkını kıskandırırcasına
El ele, nefes nefeseydik dört tekerin ardında
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta