Fiyakalı Çöküş Şiiri - Aygül Mudurlu

Hayata dair felsefe kuramları yetmedi açık yaralarıma
Hesaba çektiğim anılarım, masum çıktı hayat davamda
Kayıplarıma dair gecelerimin hükmü mutlak uykusuzluk
Göz çukurlarımda da, kandan koca koca prangalar
Umudumu çalıp giden yelkovanın peşinden avare koşarken
Akıp gitti usulca, zaman saatimdeki kum taneleri avuçlarımdan
Başvurduğum her çıkar yol da, birkaç çizik daha bıraktı şakaklarımda
Sonunda en harabesinden bir fiyakalı çöküş kaldı payımda
Asaleti vicdan olan, terki huzur yapayalnız ruhumda
Bana düşen ömre törpü mutlak kalabalık oldu hayatımda
Ve ak düşen saçlarımla, aklı salim insan yokluğu sınavım oldu

11.10.2015