Fıtraten Şiiri - Ethem Dikilitaş

Şimdi şimdi anladım , belalarım pislendi...
Hazıra konuyor yağmurlar , içim hislendi..
Yağmur damlararında resmini görüp...
Bana bakışlarından iğrenmiştim , şimdi içlendim...

Kabul etsin şimdi herhangi biri...
Aşık atmak zordur benimle diri diri...
Toprak sevdiklerimizi almak zorunda olduğundan beri...
Çiçek ekemez oldum , kahverengiyi ölüm bilip...

Nefret duygum kelebeklerle kuşatılmış...
Aşınmış ruhum , bu baygın bir uyanış...
Ver ellerini bana sonsuza dek...
Acımasızca dile getirirsen adı olur yakarış...

Paylaşmak sevgiyi , nefretimdir bencillik edenler..
Aşk tek kişilik sadece rezil olmaya benzer...
Bu belanın tarifini edemeyenler...
Bilsinler ki sevmek dedikleri toprakta bitirenlerdir...

Zorbalığım arkamdan vurana , bu fıtraten...
Bilsem bir bildiğim olduğunu konuşmazdım zaten..
O kadar soğuk ki hava bana....
Güneş açsa üşüyecek gibi oluyorum aniden...

Sakın şiilerimi yargısızca sorgulama...
İnfaz et bilinçsizce ama yargılama..
Bakma bana , kan yarama...
Ak bana , bak bana , şiirlerim leş bekleyen bir akbaba...