Fıtrat-ı Aşk Deminde

FITRAT-I AŞK DEMİNDE

Apaktı ay, süzüldü; ölümcül sabahlara
Veballer kanardı hep, o masum günahlara
Kıblegâh yâr gönlünde dönülür semâhlara
Füsunkâr bakışlardan vururken kar ışığı
Âmâ eder yüreği dertli aşk karışığı

Akkor yağmuru yağar kül rengi mah yüzlere
Müzmin sancı doğurur hasret taşar geceye
Lâhzada can sağılır, feryat sızar közlere
Ömür elem eğirir düşler düşer günceye
Gamsız yârin boynuna vebal yükleyemezsin
Lûtfuna yok mihneti asla ekleyemezsin
Gurbet olmuş kalbinde onu bekleyemezsin
Lâl kesiği o dille çığlıklar arşa değer
Goncada yaş demlenir baharın dönmez olur
Özlem kavurur aşkla korları sinmez olur

Sarmış ışık hep cevri şavkında var zift tadı
Sessiz nefes rengiyle eser ağudan sabâ
Düğümlenir kalırsın, ezgindir aşkın yâdı
Figanında tuz yakar yetmez gururdan aba
Çığlık hicran koynunda tüm nehirler tutuşur
Sırtını döner güneş kendisiyle çatışır
Bilinmez bu felâket hangi vakit yatışır
Sıyrılır çıkılır ya adaba kalp baş eğer
Ziynet dönüşür pula yüzde nûr yanmaz olur
Ve onur sarsılınca o/nur uyanmaz olur

Arzı yakmak istersin ateşe cürüm sığmaz
Buzdan mihrap dikilir inler meylin zûlmette
Yekten doğmak istersin güneşten zerre yağmaz
Ölümsel gam ekilir, kan kusan metanette
Vâcip kılınan sonla bahtına gülemezsin
Dert zulası gönlünde deva ne bilemezsin
Şeydâ mağduru kalple maziyi silemezsin
Aslına sûret değer, tün’e esirdir seher
Yâr gözünde yıkanmış yıldızlar sönmez olur
Karanlığında kalmış melûn dert dinmez olur

Yalnızlığı giyinir şiirinden geçersin
İliklediğin yitik, iklimsiz mevsimindir
Bâkir sevdan yolunda sefilliği biçersin
Sırtındaki yük yalnız, definsiz evrimindir
Esneyen sabahlarda uyku felci sarıştır
Yeşim göz buğusunda özlem hep yakarıştır
Ayrılık bâkîdir ya ömür fâni kalıştır
Fıtrat-ı aşk deminden olursun bin kez heder
Umut aşk mihênginden cenneti sunmaz olur
Gelecek kollarından mâtemler inmez olur

Son sözüdür bu Ay’ın el versen Azrail’e
Müptelâ olmuş artık bülbül kırmızı güle
Ödül sayar kendine karşılar güle güle
Vuslat bilir ki gönül bekler artık mahşerde
Soluk almaksa hayat kapanır şer’den perde

Şükran AY