Muhacir olarak gelince hana,
Menziline varan hicret görünür…
İlmiyle bakarsak iki cihana,
Temelinde olan kudret görünür…
Menzile varmayan dengesiz yolda,
Sevgiyle sarmayan engelsiz kolda,
Sözünde durmayan gölgesiz kulda,
Gönülleri yaran fetret görünür…
Bin defa zikretsen zerre’yi farzı,
Bıkmadan neşretsen mirreyi, tarzı!
Yeniden keşfetsen Kürre’yi Arz’ı,
Elemleri karan firkat görünür…
Aciz bedenini bağlasan taşa,
Beyaz kefenini takmadan başa,
Ecelin gelince bakmadan yaşa,
Ölümleri soran fürkat görünür…
Hafızın nabzında aranan yüzde,
Lafızın lafzında kıvranan sözde,
Mahfuzun arzında taranan gözde,
Akılları alan hilkat görünür…
Niyeti hayrolsa kulun gidişi,
Hayır, da şer de Allah’ın işi…
Birazcık düşünse görecek kişi,
Ecirleri deren fırsat görünür…
Karınca misali yaptığın izde,
Bulunca visali yaktığın közde!
Yaratan aşkıyla aktığın özde,
Amelleri yoran ahret görünür…
Şahan da kendinin yüzünü görse
Bakınca maddenin özünü görse!
Varlıkta Rabbi’nin izini görse,
Âlemleri saran fıtrat görünür…
Mirre: Kuvvet, akıl, sağlamlık.
Fetret: Uyuşukluk, zayıflık.
Firkat: Dostlardan, sevdiklerinden ayrılmak.
Fürkat: Ayrılık.
Kayıt Tarihi : 11.3.2014 19:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!