Fitne Rüzgarı Şiiri - Mustafa Çavuşoğlu

Arş-ı âlâda melekler ağlaşır,
Yer gök benliğinden utanır,
Topraktaki taşın içi sızlanır,
Babanın evladı vurduğu günde.

Ölen masum katleden müslüman,
Hayret içindeyim bu nasıl iman,
Zulmü hak sayan o zalim insan,
İffetin pazara döküldüğü yerde,

Müminler keser şahadet getireni,
Kurandan ırak, hatırlamaz nebiyi,
Düşman görürler günahsız sabiyi,
Yetim çığlığının yükseldiği yerde.

Esiyor poyraz gibi fitne rüzgarı,
Kasıp kavuruyor dostluk bağını,
Ayak altında kalmış islam sancağı,
Satılmış kralların oturduğu yerde.

Ümmet düşmüş dünyalık derdine,
Kulak vermez biçarenin sesine,
Mabetler dönmüş yangın yerine,
Bin başa bin taht verildiği yerde.