doğru kelimeleri bulamamak..doğru yerden başlayamamak...zihin öyle tıka basa dolu ki,seçemiyorum olması gereken asıl kelimeleri..
hep yanlış yerden başlıyorum hayata..hep biraz eksik başlamak zorunda kalıyorum,yeni sandığım bir güne..
ve gün tamamlanamadan..devrediyor kendini..yeni bir tarihe...
bugün şu.. yarın başka bir gün olacak diyemiyorum..
çünkü her gün aynı günün devamı..oluyor..
yürüdüğüm sokaklar aynı yere çıkıyor hep..
iki yaşamlık canım kalmış,
kime fark ettireyim kendimi..
görmeyen göz..
duymayan kulak misali..
yitirdim artık tüm hayallerimi..
adresim kayıp..
Kimsin sen..neyin nesi..neyi paylaşıyoruz biz senle ey uzatmalı sevgili..
Acıysa; ciğerlerimize yapışan..teneffüs ettiğimiz bu hava; öyleyse bana yasak cümleler kurma!
Alıp veremediğin ne,bu hayattan..neyini kopardılar da senden; bu kadar kapalısın,bir çiğ tanesine,ayakucunun dibine düşen..
Göremiyor musun; istediği yalnız bir küçük dokunuştu yüreğine..
sızlasa da içi..
O hep senden yana..o hep seni savunuyor; ard arda,kurulan intikam mahkemelerinde..
Mutluluğum işte şu ağaçta asılı kaç zamandır,
ve ben kaç zamandır gülmüyorum,biliyor musun
sen gideli uzun zaman olmuş,baharı gördüğümüz pek yok
bütün çiçekler kurumuş.
işe yaramaz bir paçavra gibi kullanıyorum şimdi yüreğimi..
önüme gelene dağıtıyorum.
bırakıp gitsen de bir gün; seninle başlıyor her gün..
ben kime baksam..kimle konuşsam,alışılmışlığın tadı..dudaklarımda..
bana kim baksa,gülümserim,öyle çocukça işte..öyle şımarıkça..
dökülür ağzımdan kendiliğinden kelimeler..
itsem de çeker,acımışlığı,ayrılığın..
her ayrılık..bir,başlangıç olur yüreğimde..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!