Fıstık Yeşili Gülümseyiş

Bir kadın geçiyor kahvenin önünden
Üstünde fıstık yeşili bir blüz,
gülümsüyor şöyle bir
Kime bu gülücük belli değil.
Bütün erkeklerin başları
aynı anda çevriliyor cama doğru
Her biri kendine çekiyor gülümsemeyi
.
Fıstık yeşili blüz kayboluyor gözden,
Onlar ise hâlâ bir arayış içinde,
Bu tatlı gülümseyiş nereden ve kimden?

Tekrar okey masasında gözler
Yorgun taşlar dans ediyor masanın üzerinde.
Oyunu düşünen kim?
Akıllar fıstık yeşilinde.
Belki bir daha aynı kız geçmeyecek camın önünden
Kim bilebilir?
Ama o gülümseyiş,
Hiç silinmeyecek belleklerden.
Sahi,
Kimeydi o fıstık yeşili gülüş,
Hangisine?

(2004-Bursa)