Fışkıran tarla Şiiri - Akın Akça

Çiçek pınarlarından fışkırarak gelen
Bu bahçe, gizli olmanın ötesinde
… Tanınmak da istedi,
Apansız gelene, gökkuşağı seccade.

Bir fasıl bir müzik duyuldu:
Korkusuz ve yalın, korkusuz ve içten;
Öyle ya her savaşan barbar değildir;
Yalansı bir restorasyon.

*
Düzeltme işlemi gereği olana;
Düzeltme, gerek bulunana;
Orda olmayana, düzeltme;
Düzeltme, kendini bilmeyen makama gebe.

Kendini semiremez
Çiçek özü kemirmeyen balarısı:
Veremez emeklerini,
Üst ranzadan bakamayan uzaklara.

Birdenbire oluşan bir uzun süreç,
Gerek bırakmaz sezgiye.
Ve gerek bırakmaz düzene, düzeltilmeye;
Planlı inşa edilen, kaç kere …

:Akıl ister sezgi,
Ama duygu, akıl ister:
Ne yapacağını kararlaştırmak için,
Nefretin ince …

… Örgüsünün hasretini çeker,
Ki, nefrettir yine, bazı bazı
Yönelir akla,
Ama yarım bırakmayan, nedir …

*
Tek dişli bir cüce var yolda
Onun boyu uzadı turnikede
Ve şişmanladı, semirdi;
Süt dişleri dökülünce,
Çıktı azı dişleri ve sonra
Dolunayda bir kurt uludu:
Düştü, döküldü
Azı dişleri hepten -
Çıktı belki,
Süt dişleri, yine!