Fışkıran Sevgi Şiiri - Elife Ergan

Sevgi neydi?
Gülle bülbülün aşkı mıydı?
Avuntusuz sızlayan, ciğerinin başköşesine sığdırdığı
Annesinin bebeğin, korkusuz, deliler gibi dokunuşu muydu?

Her nefeste yaşadığı mabedinde yok oluşu
Direk hanesinde can verdiği
Cananı, cananına gül verip
Ser verip sır vermediği miydi?

Kurbanlık kuzu olarak geldiği
Kasabın besmeleli bıçağı altındaş,
Zangır zangır titreyecek!
Hanede can vereni miydi?

Sahnesinin, kirpiklerin ucuna düşen
Sözsüz sazsız çekilen, kapanan
Yeşil, mor menekşe kokusunun yok oluşunu
Göz bebeğim, sevdiğimin nağmeleri miydi?

Dokunaksız yok olur gider duygular
Mahrem şahının haberi yok!
Öleceğim günden derde,
Kanının iliklerinden miydi?

Ruhunun, hücrelerinin ölüme boyun büken
Vuslata hücre çeperlerini yalarken
Uğultusu kulakları parçalayan,
Ay gülümsemeleri miydi?

Ayaz gecenin çırpınan fırtına önünde
Kale duvarını bir türlü aşamayan
Çaresizliği ayak tırnaklarından, dizlerinin üzerine
Dilinden fışkıran sevgi çığlıkları mıydı?

Elife Ergan (Elifçe)