Neden boynun bükük mahsun durursun
Dört mevsim hazanı yaşamıyorsun
Sonbahar matemi düşmüş yüzüne
Yaprağını dökmüş sararıyorsun
İçinde gizli bir yaramı saklı
Susuz kalmış gibi kavruluyorsun
Bu kadar umutsuz bakma güneşe
Boş yere dalını kurutuyorsun
Kaç mevsim çiçeksiz geçti bu ömrün
Neden bu baharı unutmuyorsun
Yağmurlar yağıyor bak matemine
Toprağına küsmüş hep ağlıyorsun
Bitecek bu matem unutacaksın
Yeni bir bahara kavuşacaksın
Gidene yas tutup boşuna yanma
Toprağın altından fışkıracaksın...
Kayıt Tarihi : 22.3.2006 21:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Koca](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/22/fiskiracaksin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!