Fısıltının Çığlığı Şiiri - Eylül Betül

Noksanlık sahip olamama durumu değildir
Sahip olduklarından uzak kalma durumudur
Öyle noksanım ki!
Öylesine ıssız ve sessiz...
Bakmayın dışımın çığlıklar attığına
Sustuklarımı salıversem, siz o gün görün izdihamı
Ama ben görmedim fayda,
Ne sustuğumdan ne konuştuğumdan...

Sahi bir bana mı mahsus
Bir bana mı müstahak?
Bunca acı, bunca terk edilmişlik ve bu kara yazı...

Ah kalbim !
Sahi nasıl dayanıyorsun?
Böylesine yalnız, yapayalnız...
Söylesenize
Beni neden sevmediniz?
Durmayın, hadi konuşun anlatın
Beni neden görmediniz?

Peki ben şimdi alıp başımı gitsem bu şehirden
Ben şimdi döksem şu içimi önünüze
Yaksam yeri yurdu
Kapatıp tüm ışıkları, versem karanlığa her yeri
Ne olacak?

Neyse, kalmadı ehemmiyeti esasen
Kalsam yüreğim arsız
Gitsem ruhum yalnız
Gerçi umurunuzda mı zaten !