Fısıltılar Şiiri - Fatih Kağan Yücel

Birazdan giderim gölgemden kaçıp
Zifir karanlığın en zifirine
Haliyle her halim halinden mahcup
Takılsam meçhulün zincirlerine
Birazdan giderim gölgemden kaçıp

Yağmuru ıslatmak göz yaşlarımla
Sonra her sağanakta ıslanabilmek
Ardından su olmak, yağmak hışımla
Ve susuz kalmayı yağmurla bilmek.
Yağmuru ıslatmak göz yaşlarımla

Kalbimi koyduğum her bir sandığın
Kanıma susamış bir musluğu var
Şimdi bir damlaya muhtaçken kanım
Neden hala neden susuzluğu var
Kalbimi koyduğum her bir sandığın

Yaşlanmış bir seda sözleri titrek;
'Bu andan gayrısı yalandır' dedi...
'Var da git mekandan ellerini çek
Seni yurtsuz koyan mekandır' dedi
Yaşlanmış bir seda sözleri titrek

Ve sustum karşılık verircesine
Cevap sahrasında sırılsıklamım
Usul usul kulak verdim sesine
Üst üste sorular; Ne, nasıl ve kim
Ve sustum karşılık verircesine

Yumdum gözlerimi açmamasına
Yalanmış görünen gerçek sandığım
Bu gerçek sandığım görsel yalana
Kapadım gözümü bakmayacağım
Yumdum gözlerimi açmamasına

Ve ben bekliyorum kıyamet gibi
Sursuz bir İsrafil nefese küsmüş
Yorulmuş saatin yaşlı akrebi
Yelkovan firarda, tik taklar susmuş...
Ve ben bekliyorum kıyamet gibi

Ankara / 2005