Fısıltılar Şiiri - Bülent Ünver

Orada olmak vardı
Derin mavilerden
Grilere dönerken deniz
Uzanmak vardı vapurun küpeştesinden
Soğuk sulara
Rüzgara bırakmak vardı
Umarsızca tüm acıları
Zamana seslenmek vardı
Bana uzak duygulara
Parmaklarımın arasında
Saçların
Kırmızı dudaklarında bir mırıltı
Adımı ezberle hadi
Bu belki son çağrı
Raks edelim kar beyazı bir yatakta
Fısıltılar kaplasın dört duvarı
Ve hıçkırıklar la
Öperken pembe yanaklarını
Alın yazgıma öfke
Zamana intizar
Ve tutsaklıklarımıza son isyan