Yokluğunda herşey yokuş yukarı
Bahçedeki kirpi bile çıkmıyor dışarı
İki fotoğraf arası yaşıyorum
Yüzünü unuturum diye korkuyorum
Uzun zamandır uykuya küsüm
Geceleri hele hiç gülmüyor yüzüm
Uzağı seçemiyormuşum doktor dedi
Oysa hep uzaklara bakıyorum şimdi
Sen uzaksın
Aşkı beklediğim bir duraksın
Saat hep geç
Ama sanki yaşım hep genç
İki çocuk doğurmamışım da
Sanki ilk seni görmüşüm karşımda
Yaşamak gerek, ölüm bekleyince gelmiyor
Nefes almak kolay da
Canım onu bile istemiyor.
Kayıt Tarihi : 13.1.2019 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!