Kulağımda fısıldayan notalar gözlerimden yaş olarak akıyordu. Ben mi kayıptım yada mısralar benimi arıyordu bilmiyordum. Sanki birşey ruhumu bedenimden ayırıyor. İçim ürperiyordu. Kulağıma giren melodiler beynimde oturup içki masasında sohpet ediyorlardı. Bende eşlik ediyordum düşüncelerimle. Meze yapıyordum eski aşklarımı, düşsel avuntularımı. Ben geçmişten çalıyordum, onlar bana gelecekten haber veriyordu. Dinle diyolardı. Sessizce dinle. Sessizliğin sana eşlik edişini, sessizliğin sesini dinle... sessizliği küçümseme. Sessizlik kendine açılan kapıdır. Ruhunu özgür kılacak, kendi hatalarını göreceğin aynadır. düşüncelerinde bırakacakların geriye dönüşünde yolun olacaktır..
Ahmet KestekKayıt Tarihi : 6.10.2011 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!