Fısıltı Şiiri - Celâlettin Çevik

İstesem dokunabilirdim
Rüzgar gülü saçlarınıza
İstesem öpebilirdim
Yakamozlu deniz gözlerinizi

İstesem
Kovabilirdim düşlerinizden korkuyu
Gizli iç çekişlerinizdeki yorgunluğu
Paylaşabilirdim uykusuz gecelerinizi
Zümrüdü anka’yı anlatırdım size
İstesem gösterebilirdim…

İstesem
Ayın on dördü siz olurdunuz
Her gece sizi görürdüm düşlerimde
Güneş yerine siz doğardınız
Sizinle uyanırdım her sabah
İstesem dokunabilirdim…

İstesem
Aşk şiirleri söylerdim size
Gurbetten gelmiş gibi karşılardım
Taşkın sevinçler sunardım size
Tebessümünüz gül açardı
İstesem koklayabilirdim…

İstesem
Kaf dağında bir masaldı adınız
Ne hüzün yakışırdı size, ne unutmak
Dinlemekten, yaşamaktan usanmazdım.
Bitmezdi sözümüz, bitmezdi…
İstesem anlatabilirdim…

İstesem
Davetsiz girerdim yüreğinize
Sevgiyi, çaresizliği fısıldardım
Uzadıkça uzardı suskunluğunuz
Hüzün yakışmazdı size
Ölebilirdim…