fısıldıyor rüzgar:
“sınanıyorsun! ”
tedirgin saatler yürüyor kalbime
bilirim kendimi ben
çoğul kum tanesiydim çölde
tundrada bir kar tilkisi kadar yalnız
şifrenin girdabında
yanıtlara sual üreten
sınama beni rüzgar!
hissederim içini
tanırım ısından
boşa tükenmesin nefesin
değişemem
kendimim ben
sen ruhumdaki kızıl çizgi
amansız surlar gölgesi
sınama beni ey!
(2 Eylül 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 2.10.2004 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler efendim
sevgi ve saygılar
TÜM YORUMLAR (8)