Fısıltı Şiiri - Ali Koçak 2

1-

Şimdi buluşsak
Sana gelirken telaştan unuturum ellerimi bir yerlerde
Sarılamam ve buna çok üzülürüm
Yolda seni görmekten nereye baksam
Gözlerim yorgun dökülürüm bir ağacın kuytusuna
Saklandım sanırsın ben seni ararım
Ne varsa ıslanır evrende
Duramam öyle karşında düşerken gözlerimden
Sevincimden mi artık bilemem

2-

Ne varsa olağanüstü ve olabilir gibi olur
Ne duysam sana dairdir
Ben mi açılırım deniz mi aşar boyumu
Yani gelemem şimdi
Zamanı değil karşında durmanın
Duramam öyle ne varsa yıkılırken
Sanki karşılaşmamış gibi sakin
Bir patlama ertesinin sağırlığında

3-
Bekle biraz daha eskisin yüzüm
Rüzgarın şiddetinde bir yaprak
Tedirgin savrulayım
Düşmenin kıyısında
Sürekli yarını bekleyerek
Sanki olacakmış gibi durulmanın umudunda
Bölünen bir narın dökülen ilk tanesi
Yerde dişlerinin arasında ezilmeden kalan
En ince yerinden kırılıp damaklarında
Tenine karışamadan

4-
Sonra her ne varsa sen olur
Sen her ne varsa barındırırsın içinde
Sana baksam baktığımda ne görsem tarifim olur
o an o olurum
İlk renk uygarlık öncesinde bir duvarın
Patlamaya hazır bir anlam çizginin son noktasında
Taşa oyulan ilk harfin muhteşem duruşu
Ya da savrulurum gökkubbenin ötesinde
Enlem ve boylamın yer tariflerine yaramadığı
Ne gidilecek ne de varacak bir yerin olmadığı
Anlamın boşluk olduğu
Bir boşluktan diğerine düşmeden
Yani buluşsak
Öyle bir kavuşmak ki
Artık ayrılık da olmaz

-----------------------------------------------