fısıLtı Şiiri - Belgin Erturk

.
.
.
.
“nüfus sayımına dahil edilmedi bilgece laf edenler”

bulut
avuçlarında sis birikiyorken
sen ustaca yürüyemedin bu ipin üzerinde
görüyor musun
ağlıyor bir müezzin
kaybolurken devrik cümleler boğazında

bense
birer birer unuttum
alnımın altındaki geleceği
buradamısınız tüm şiirlerim
hangi karemde dar açısınız
sizce bu nehir hangi iç denize akmalı
hangi geri fırlatmaz duvara çarpmalı

sığdırmaya çalışırken en dar paranteze düşlerimi
çehremi sildiğim ölümle eğleniyor gülüşüm
bu muhteşem bir duygu
sabitlenemeyen bir dolabım ben artık
tıkış tıkış laf söz dolu

bakışlarımı yırtarken fazla gelen yerinden
eridi dilimdeki zaman
en çokta sözcükler ağırlaştı
en çokta onlar huzursuz bu durumdan

ucube dudaklar oyuyorum
bilgece bir iki laf dizecek bileklerime
sizler mum olun karanlığa
adam otları seğirtirken akıl topuklarına

.
.
.

şimdi mi
şimdi
esmer çilli bir sihirim ben
dikkat
yukarıda şiir var
aşağıda yağmur
*
*
*
*
*