e saçlarına dokunan
Yıldızların ışıltısında ince çizgili uçurumlarda dans eden melek
Güzel bir yalnızlıktı düşlerde hüküm süren prensin krallığı
Sokulmasını beklerdi gecenin tek başına yorgunlukla
Ölüm ile bir virgül koymadan henüz arasına
Dalmadan mavi bir hayale ince bir keman gibi patlatmadan tizinde hüzünleri
İçten ağlayan rüzgarın serinliğinde suya bırakırdım vücudumu
Gözlerime henüz inmeden perde adını sayıklardı telaşla
Fısıldarken yorgun zamanları
Ellerimle kenara itip içimdeki yüzbinlerce keşkeyi
Yalnız ve korkak bir bedeni parçaladım
Kollarım yatakta / bacaklarım sokak ortasında / dölüm denize karışmış
Öylesine özledim ki seninle tek vücut olmayı çırılçıplak bir aşkta
Gerçekten uzak üvey oğluydu hayallerin / sense mavinin meleği
Bir elbise diktim umutlardan arkası olmayan
Kapının önüne koydum düşlerine dalmadan
Bir aşkın tragedyasında kahraman olmadan
Kayıt Tarihi : 8.10.2016 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sadece bir kafede yorgun gözlerimin uykuyla savaşından bir kesit.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!