Firuze düşler Şiiri - Semra Gürbüz

firuze düşlerimin
mahşerine yığılır har.
durur yokluğun nöbete
yediremem gidişini,
demem kimseciklere.
Geceler mateme gebe
pişmanlıklar kuşatır yar
yamalı vakitlerde.

ağır gelir
eksilirim bir bir …….
pervasızca iner
kan şafağından fecir.

bir nefes ötede
göz kırpar cinnetim.
yüzleşemem
kalırım öylece ….
gölge şehirlere
firar eder yüreğim.

ne yana düşsem yar
ayazınla
bir yarım kanar.
Salarım iplerimi çaresiz
dehlizlere.
bilmezsin bilirim
vurgun çalarsın
kırık dökük yüreğime.