Firuze Şiiri - Muhammed Nebi Günçe

Çarşaf gibi denizin hırçın dalgaları arasında
Işıl ışıl kalbimin pas tutmuş beyniyle
Kulaklarım yırtılırcasına işitiyorum çığlıklarını
Denizin ortasında yapayalnız izlerken gülüşünü
Üzerimdeki bu sensizlik lekesini
Gözyaşlarımla temizlemeye çalışıyor
Hangi lekeyi temizler gözyaşlarım
Hangi leke senzilik kadar büyük olur
Bilmiyorum
Nereden bilecektim
Gittikten sonra bıraktığın kahküllerinin
Kalbimi çepeçevre saracağını
Sen diye yürüdüğüm yolun
Sensizliğe çıkacağını
Hayır, sen olmamalısın
Olmayacaksın Firuze
Ama en çok da
İyi ki oldun