Firuze 4 Şiiri - Behçet Akbaş

Gel otur hasretin kucağına
Geceyle örtelim acılarımızı
Mazi defterini yeniden açalım
Yeniden anlatalım sırlarımızı
Ama sil gözlerindeki bin yıllık yaşı
Hadi firuze hadi ülkemin kızı

— Nasıl unuturum deme firuze
Biz bu topraklarda neler unuttuk—

Küçükken anne kucağında
Dinlediğimiz ninnileri unuttuk
Bir yıldız gibi parlayan gözlerimizde
Birbirimize bakıp el ele tutuşup
Kurduğumuz hayalleri unuttuk

—oysa bende bilirim bende
Biz bu coğrafyaya umuttuk—

Kardeşlerimizin toprağa düşen
O masum gözyaşlarını
Alev alev yanan yüreğimizde kuruttuk
Sustuk firuze bile bile sustuk

—oysa biz bu coğrafyaya umuttuk—