Firuze Şiiri - Ömer Can Demirkaya

Firûze sokaklar sensiz,
Sokaklar sessiz Firûze,
Sen yokken insanları tanıdım,
Dışları o kadar güzel ki anlatamam,
Ama en önemlisi ne biliyor musun Firuze,

O dış görünüşleri hiç içlerine yansımamış,
Sokaktaki çöplere bakıyorum sensizken Firûze,
Ama ne fark ettim biliyor musun,
Sokaklardaki çöplerin içi insanların içlerinden daha temiz,
Ben ölünce hiç kimselerin bilmediği bir yere göm beni,

Varsın üstüme de bir fidan ek Firûze,
Belki oradan bir şair çıkar kim bilir,
Belki bir çocuğun eline çamur,
Belki de bir gelinin eline kına olurum,
Ama ne olur Firuze beni bilinmeyene göm.