Ama kırdılar her yanımı
Ve dediler: aykırı davranmak ne haddine
Sonra doğu(m) sancıları ektiler içime
Güneşin yoldaşıydım her sabah
Dağlara dayardım sırtımı ağrı da
Oysa firuze karanlıkları örttüler üstüme
—karanlıklar ki korkutur beni
Karanlıklar ki yalnızlığıma gebe—
İnsanlar bilirim doğumdan ölüme gider
Ben ki doğ(r) u(m) dan
doğrudan, doğudan, doğrumdan
Alnı açık giderdim ölüme
Bırakma firuze beni yalnızlığımda
Yalnızlıklar ki karanlığıma gebe
Kayıt Tarihi : 6.1.2010 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
dilimdeki surgu..firuze elimdeki meşale
Kalemine sağlık... saygılarımla
Kalemine sağlık... saygılarımla
TÜM YORUMLAR (3)