Fırtınalı Yıllar Şiiri - Ahmet İnce

Duvarların ardında,
Yavaş yavaş akıyor yıllar.
Aktıkça yıllar,
Kısalıyor yollar.

Damıtıyor aşkları,
Şiirlerin pınarı.
Uzun kış gecelerinde,
Kızıl bir gül olmakta yüreğim.
Uzaklarda bir yerde,
Yırtıyor karanlığı köpek ulumaları.
İnce bir kan sızmakta,
Bir yürek yarasından.

Dışarda fırtınalar,
İçimde büyüyen sevgin.
Zulüm tuzak kursa da yollara,
Geçer yine sevgiler,
Gecenin karasından.

Gece biter, gün gelir
Yaşam bir kavgaysa eğer,
Umut yorgun olmasın.
Diken üstünde yürüsek de,
Yazarız türküsünü fırtınalı yılların.

1983- Mamak Cezaevi