Yollar olmuştu dostu
Fırtınalar dinmiyordu
Alın terinden dökülen
Her damlada
Gözyaşı karışıyordu
Ağlıyor ağlıyordu
Çıplaklık ve yalnızlık
Kimsesizlik ve yokluk
Ruhunu sarmıştı
Ellerindeki beyaz güller
Sararıp solmuştu
Yollar uzayıp gidiyordu
Ne gelen vardı
Umutları kalmadı
Pencereye vuran
Her yağmur damlası
Mutsuzluğunu anlatıyordu
Kelimeleri bulamadı
Cümleleri kuramadı
Yollar gittikçe uzadı
Gözleri yolda kaldı
Fırtınalı bir günde
Sessizlikti yaşamı
Biliyordu helali haramı
Yıldızlardaydı meramı
Ellemeyin diyordu yaramı
Kimlerin bu dünyada
Yürekleri sağlamdı
Ve ona hiç bir zaman
Kavuşamadı,kavuşamadı
04 Ağustos 2008 Ankara
Vecdi HatunoğluKayıt Tarihi : 4.8.2008 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umutsuzluk ve yalnızlık olduğu zaman, mutluluğun geri gelmeyeceği bir günde yakalarsa,yaşamın zor günler geçireceği meçhuldür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!