Fırtınalı Günler Şiiri - Bülent Öntaş

Bir fırtına esiyor yüreğimde
Lodos kahvesini yudumluyor keyfince
Bu havalarda
Daha çok üşüyor insan
Karın tokluğuna esaret taşıyor kuryeler
Ah bu keyfince esen rüzgar sadece fakirlere mi zulüm
Ben ne sevda yoksulları gördüm ömrüm boyunca
Esmediler hiçbir zaman
Ve hiçbir aşkın rüzgarı değmedi bedenlerine
Bu fırtınalı zamanlar mı öldürecek beni
Onulmaz bir sevdanın yazgısı mı
Bedenimde yıkık dökük çatılar uçuşuyor
Gönülden sevmelerin üstü açık
Üşümüşüm bir kere sevgilinin yokluğunda
Faydası yok sarılmanın
Rüzgar ısırmış
Kan kırmızısı yanaklarından sinsice
Fırtınadan sonra görsem
Ne fayda

29.11.2021