Fırtınaların Sessizliğinde

Kabaran denizin azgın dalgaları savrulur,
Yüreğimde kopan fırtınalarda…
Karanlıkla boğuşurken
Pusulasız kaptan gibi;
Tehdidin ıslıkları duyulur uzakların ötesinden.
Adres sormayan kurşun kalleşliğinde…

Ertelenir güneşin doğuşu bir başka sabaha;
Kristalleşir gözyaşları kumsallarda.
Gün doğumu öncesinin hükmü geçer
Bulutlara,göklere…
Çölleşirken düşünceler,
Alacakaranlığın suskunluğunda;
Prangalar gerekmez satın alınan özgürlüğe…

Döner yer yuvarlağı güneşin etrafında.
Milyarlarca ışık yılının gizemiyle
Yol alır mikroskobik bir zaman diliminde.
Anlamak istemezcesine üzerinde yaşanılanları..

Ne sevmeye vakit kalır ne de sevilmeye
Fırtınaların sessizliğinde.
Tutuşan yüreklerin atışı,
Bir tutam alev olur evreni saran;
Yarınlara olan özlemin tutkusuyla
Güneş ufukta belirirken…