Ne zaman yalnız kaldığımda seni düşünsem
anlamsız umutlarım bulutlarım çarpışır
sebepsiz bir fırtına çıkar yüreğimde
kurtar beni fırtınalardan tükendi umudum...
Kimse senin gibi muhteşem kokmuyor
elin gibi sıcak değil tatlılığın bulunmaz
kardeş ettim umudumu aşkına
bitirme umudumu kimse sen gibi değil...
Geride bıraktım sebepsiz fırtınaları
buğulu cama yazdım ismini çok oldu
okunmuyor artık ismin, çok özledim
kimseyi sen gibi sevemedim...
ufacık bir sandal yaptım dön diye
karlara yağmurlara inat dön gel,
batırma sulara umudumu tenini özledim
sebepsiz olma dön gel bitir fırtınalarımı...
Kayıt Tarihi : 15.6.2014 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!