Fırtınalarda Yüreğim Şiiri - Müslüm Vıcıl

Fırtınanın yaklaştığı gibi yaklaşmıştın bana,

Uzaklardan duydum önce nefesini,

Sen yaklaştıkça içimde bir ürperme oldu,

Korkmaya başlamıştım belkide,

Ama cesaretim olmuştun,

Nerden bilebilirdim ki birgün esaretin olacağımı...

Fırtınaya mahsur kalmıştı yüreğim,

Çocuksu bakışlar gözlerimde,

Aykırı sıcağını her hissetiğimde,

Özlem dolu sözler kalemimde...

Kim derdi ki birgün şimşekler çakar bu fırtınada da,

Ve her çakan şimşeğin içimi acıtmasını anında,

Ardından yağmur bırakır gözlerime,

Bir de yetmezmiş gibi onlardan da aksın diye,

Ansızın çeker gider bir gece,

Ne arkasına bakar acıttım mı bir kalbi diye,

Ne de önüne bakar kimi acıtırım diye...

Artık inanmam hiçbir gönlün fırtınasına,

Artık şimşekler olmasın hayatımda,

Ben sana sitem dolu sözlerimi bırakıyorum,

Sende bırak artık gözlerimi bana,

Belki başka gönüllere akar yarınlarda...