Fırtınalar koptu kopacak…
Ruhundan hisleri, yüreğime serpme,
Sonra kök salar, duyguların sevgime.
Aşkın gonca gülleri, el verir gönlüme,
Tenimde canlanıp, hayat olur izlerin…
Sarmaşık duyguların, esrarengiz kızı,
Rengârenk hayata, yansıyan aşk yıldızı,
Mabedimde saklı, suskun duygularımın,
Şafağında atan, yüreğimdeki sızı.
Zamana gömme beni, sensiz boğulurum.
Sokulursan nefesinde, hayat bulurum.
Ateşim sıçrarsa, tenine dokunurum.
Öyle bir yanımsın ki; sensiz hep yarımım.
Yine yağmur yağıyor ve ıslanıyorum.
Sensizliği, yalnızlığımla sarıyorum.
Gelirsen diye, yollarını gözlüyorum.
İçimde fırtınaların, koptu kopacak.
Oktay ÇEKAL
24.12.2014-22.27
Kayıt Tarihi : 10.10.2015 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!