Bunca yıl kendimi boşa harcandım
Soğuk demedim ki yatım dışarda
Dertler katmer olmuş sayması zordur
Fırtınalar koptu dünüyam dönüyor
Yaralı böğrüme eserken sert zul
Bu garip kim diye sormadı tek kul
Titredi yüreğim üstüne bir çul
Seren bulamadım ben bu Dünya da
Nere ben gidecem yol yok ki bana
Karşıma çıkıyor bedbağ çok vardır
Önceden o bendim şimdi tükendim
Girmiş bak içime kurtuldum ordan
Yoksuldum bir zaman şimdi değil ki
Bekledim her sabah çalınmaz kapı
Tükendi soluğum kalmaz ki ferim
Harbiden sevecek o yok ki burda
Umudum varıdı bundan çok önce
Kaybetim o zaman geçti çok zor
Gittiğim her yerde çok soruyorlar
Bulamadım kendim gibi birini
Navruz um gurbet bana dar geldi
Gülmek kalmamış ki ağlayım barı
Sayfaları sildim yeniden yazdım
Gönül kapım açık hanı giren yok
Kayıt Tarihi : 26.5.2014 10:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ayrılık olmasaydı incelendiğinde ben de zera kadar yok olmadı olmuyor? ?
![Navruz Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/26/firtinalar-koptu-3.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)