Fırtınalar içinde Şiiri - Birol Türk

Sanki bir kum fırtınasının tam ortasındayım
Nereye gittiğimi görmeden dolanıyorum
Esen kızgın rüzgarlar beni sürüklüyor sanki
Bazan ayaklarım yerden kesiliyor yuvarlanıyorum

Ümie ediyorum elbet bu fırtına dinecek
Ben de sığınacak bir yer bulacağım
Susuzluk sanki boğazımı kesiyor bir bıçak gibi
Zorlukla nefes alıyorum kum yağmurunun içinde

Sadece ümit ediyorum bununla yetiniyorum
Uçmak isyiyen bir yaralı kuş gibi
Çırpınıp duruyorum yapayalnı tek başıma
Bir tek canlının bile olmadığı bu ıssız yerde

Birden kötü şeyler geliyor aklıma
ümidimi kırmamaya çalışıyorum
Gücümün yettiği yere kadar dayanıp
Hayata merhaba demek istiyorum

Hayatta başarıya ulaşmak zorluktan geçse de
Ben sınavımı vermeye çalışıyorum
Bütün gücümle direniyorum zorluklara
Bir zaman sonra gücümün tükeneceğini bilsem bile
Belki bir gün elimden tutan olur diye ümit ediyorum
Ve sadece bununla yetiniyorum