Fırtınalar Şiiri - İsmet Barlıoğlu

İmparatoriçe değilsin,
Çariçe, kraliçe değilsin,
Melike değilsin, sultan değilsin
Ama nasıl bir cansın canlar içinde,
Nasıl bir hanlar içinde hansın,
Bir mavi denizsin dalgaları yosun kokulu,
Bir altın kumsalsın güneşe sığınmış,
Bir akşam güneşisin yeşil yaprakları okşayan
Ve zorlu bir alınyazısısın
Beni sana bağlayan.

Denizsin ama yar olmayan bir denizsin;
Ne sularında serinleyebildim,
Ne bir sahiline çıkabildim,
Ne okşayabildim dalgalı saçlarını gönlümce,
Ne doyabildim deniz kokan soluklarına,
Bana bırakıp gidebildiğin iki şey;
Bir çimdik tuz,
Bir tutam fırtına.

Onun içindir ki; tuzlu fırtınalar içindeyim yıllardır
Fırtına kapımda,
Fırtına pencerelerimde,
Fırtına başımda, fırtına yüreğimde,
Dualara sığınmaktan
Takat kalmadı
Ellerimde.

(TANRI ÖNCE BENİ YARATTI İsimli Serbest Şiirler 'inden > 43-44/100)