sanma ki yüreğimde fırtınalar kopmuyor,
seni her anışımda ıslanmıyor gözlerim.
yağmur olur düşerim ipeksi saçlarına,
bir çiy tanesi gibi taşlaşan yüreğine.
dalga gibi gelir çarparım kıyılarına,
pencerene konan kanadı kırık kuş oluveririm.
biliyorum dinmeyecek asla,
bir sen bir ben, bir de içimdeki fırtınalar...
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 17:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)