Fırtınadayım Şiiri - Mehmet Sait Kaya 3

Bir fırtına oluyor hep acı
Ne zaman bir sevdiğimi
Kaybedebileceğimi öğreniyorum Ama hep acı çekiyor için ne güzeldir ağlamak diyorum. Gözyaşım
Sel içinde kaplanmış güneş yeniden ümidine başlamış bizi meğerse sıra bana gelmiş olduğunun daha yeni farkına varıyoruz. Yeşil bir ırmak şelalesinde tek başıma yıkanmaya geldim. Meğerse bugün cenazenin kefenle bir tabuta gömülme zamanı oldu. Oysa sadece gençlikte tek şey bırakıp gitmek beni erken yaşta alıp götürdü.
Gençlikte hep gülümseyen yüzümdeki bir simya hep dertli dertli dalıp gidiyor bu mahsum yüz bu ağlayan insan benim SESSİMİ duyuyor musunuz? Ben artık çoktan öldüm ...