Fırtınada Şiiri - Mehmet Ufuk Peker

Yalnız yorgun ve çökkün bir kayık
Alnımın en derin kırışığında
Fırtınada seyrediyor yaşam
Uzaktır gözünde yıldızlar
Boyunu aşar
Doğanın en karanlık, en gri
En soğuk renkleriyle
Üşüyen dalgalar
Bir yol olmasam
Dayanaklardan yoksun kalsam
Yada
Kalleş demesem suratına düzenbazın
Kendimi saklasam
sarılsam gerçekliğime
Sıcacık sarılsam
Buz gibi uyansam

Saklansam zaman boyunca
Nereye
Hangi dağa çoban
Hangi çocukluğa ilkel
Baksam çocukluğumu aralayıp
Sığınsam çocukların yüzündeki gülümsemeye
Parlak kanatlarımı göstererek
Çıkabilsem bir gülümsemeyle
Delip de kozamı

Uçurumlar tükense
Ben tükenmeden