Fırtına Zamanı Şiiri - Hatice Nayır

Sus, hiçbir şey söyleme artık
Aşk bir Filizkıran’dı, geldi geçti
Şimdi zemheride donma vakti

Biliyorum, hiç kimseler yazmadı
Hiçbir kitaba sığmadı bu yalnızlık
Kendime kapandığım bu günlerde
Kendimden de kaçamıyorum artık

Bir yer var çok uzaklarda
Pırıl pırıl, çiçek çiçek ortalık
Oysa üzerimize düşen
Hep karanlık, hep karanlık

Yokluğunla boğuluyorum işte
Hüzün tüm köşeleri kapmış
Bende hiç bitmeyen bir kırgınlık

Yorgun bir kuş konuyor avuçlarıma
Gözlerim eski zamanları arıyor
İçimde buz tutmuş bir dargınlık

Yokluğunla nikahlıyım nicedir
Yüreğimde unutulmuş bir şarkı
“Ayrılık, ayrılık, yaman ayrılık”

Aşk geçip gideli buralardan
Söz kırık, gün soluk işte
Dayanmak çok zor
Yetsin artık...