Dokuduğun hasır mı sandın,geçen günlerini.
Her giden günden yoldun,yorgun nefeslerini.
Koptukça ümitle bağladın hep renkli iplerini.
Bir ömür mekik oldun,hasretinin tezgahında.
Gün oldu zaman motifleri boyadın sevinerek.
Gün oldu kilimlerden tozu silkeledin döverek.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
