Dokuduğun hasır mı sandın,geçen günlerini.
Her giden günden yoldun,yorgun nefeslerini.
Koptukça ümitle bağladın hep renkli iplerini.
Bir ömür mekik oldun,hasretinin tezgahında.
Gün oldu zaman motifleri boyadın sevinerek.
Gün oldu kilimlerden tozu silkeledin döverek.
Yorgun kollara yaslanan gölgene güvenerek.
Fırtına vadisinde yürüdün,hasretin yollarında.
Kayıt Tarihi : 1.3.2007 23:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Karakulakküçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/01/firtina-vadisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!