Fırtına Vadisi Şiiri - Nahit Can Aydın

Akıp geçer zaman
Suların sessizliği bozulur bir yerde
İşte! bir kuru dal daha
Öyle hızlı kayar ki gözlerimden
“Gitme”

Beklerim burda
Beklerim çıplak ayaklarım üşüse de
Söz verdi
Birazdan yağacak
Suyun üzerine
Beklerim
Söz verdi
üzerime.

Suların sessizliği bozulunca
İçimi acıtır zaman
Fırtına bir türlü gelmez
Üzülür vadi!
kuru dalın kayıp gittiği anda
kapatıyorum gözlerimi
yağmur çiseliyor yalnızlığımıza
vadi! Hissediyor musun?
uzakta değil fırtına…