tedirgin sabahlarda çoğalır göğün yüzü
düşümde bir hatmi çiçeği ansızın
çakırdikenleri dalar kalbimi
savruldukça zaman
azaldıkça çoğalan
nârım dağılır ağzımda
dilimde o sessiz ve konuşkan sızı
yakar
dokundukça geleceğin elleri
bir yunus yükselir bilinç okyanusundan:
'mirim' der,
“mirim,
konuşma! ”
titreşen sonsuzluğa baktıkça
kehânet gibi tazelenir yalnızlık bilgisi
dayancım sınanır provezza fırtınalarında
'sus! ' der dudaklarım...
(AYNA İNSAN Dergisi, Temmuz-Ağu.-Eylül 2013, Sayı 8)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 4.11.2013 13:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Daha nicelerine!..
Sn, Naime Erlaçin
Tam-puan
Saygı ve selamlarımla!...
TÜM YORUMLAR (15)