Fırtına Öncüsü Şiiri - Ramazan Adil Uysal

Bir eylül damlatıyor saçaklarından
Dalga dalga bayrak açmış yapraklarını
Hanidir çalkalanıyor kasımpatı isyan;
Sonbahara koşumlanıyor atlar da
Atmaca bakışlı kara bulutlar..
Kapalı kapılar ardında şehir..
Kapalı kapılar ardınca sihir..
Fırtına öncüsü sessizlik
Anbean nisyan!
Yakacak ahlat ağacı karamıklarımı
Ansızın kocakarılar yutkunmuş çavlan..

Kavgan için yaratılmadık ey şiir!
Ve daha çok aşka damıtıldık
Henüz dipnot düşülmeksizin
Keşfi namümkün kıt'alar mahlasına
Redingotlu şair tefrikaları hazzınca
Bir feribot kararınca okyanuslar tüketen
Gemici kaşiflerin yaftası olduk
Biçemsiz kaftan karakolunda
Çukulata çekimli lohusa karnıyla
Yalnız senin kanınla çoğalan kavgada hipnoz
Usandırmadan aşkı
Kurşun gagalarına afiyet
Akbabalar soğurmadan
Varsın terazin taşımasın sabrı; gaflet
Çıplak ruhumu gözet
Acımı dindir
Tanyeri gün ağırtısı
Günahı kimsesizlere nezret;
Dağılsın bir arslan pençesinde
Kafatasımda son bulan afiyet,
-sicim gibi karnı burnunda rulet-