Fırtına Öncesinin Son Sessizliği

Kabarır gökyüzünde bulutlar,
Fırtına öncesinin son sessizliğinde…
Denizler sütlimandır,
Ve uyanışın mahmurluğunu
Üzerinden atmak üzeredir
Öldüğü sanılan altın yeleli aslan!

Taş kesilir duygular,
Ayrışan yolların karmaşıklığında..
Anlayamaz tükenen sabırların öfkesini.
Fırtına kopmadan önce!

Fırtına koptuğunda
Gökyüzü tutamaz olur bulutları,
Bulutlar yağmurları,
Nehirler suları,
Denizler,
Kıtaları yutan dalgaları
Ve yaşlanan dağlar
Püsküren volkanları…

Fırtına kopmadan önce,
Sevgiye dönüşmeli nefret,
Kin dostluğa, kardeşliğe;
El ele vermeli insanlar,
Aydın ufukların yolculuğunda.
Son verilmeli sen ben kavgasına
Dönmeli yeniden gerçek aslına
Tarihi yazan şanlı neslin
Gururlu çocukları…